Wat word ik al groot he?
Ik kan al heel goed lachen...
Gisteren was ons kleine manneke alweer 3 maanden! Ongelofelijk...wat snel is de tijd gegaan. Begin juni, toen ik met verlof ging leek dit moment nog zover weg. Maar nu is het onvermijdelijke moment bijna aangebroken. De mooie tijd van verlof is voorbij, en aankomende maandag mag ik weer aan het werk. Ik ben heel dankbaar voor de afgelopen weken. Wat zijn we toch gezegend in dit land. Dat je 16 weken thuis mag blijven om te genieten van je zwangerschaps- en bevallingsverlof. En genieten was het gelukkig voor mij! Ik heb voor de bevalling bijna geen klachten gehad, en na de bevalling was ik ook al heel snel weer hersteld. Dus ik kijk terug op een hele mooie periode! Maar het feit blijft dat ik er maandag toch echt weer aan moet geloven! Ik heb op mijn werk kunnen regelen dat ik (zolang het mogelijk is) vaste werkdagen krijg. Ik ga op maandag een hele dag werken. Dan gaat Natan een dagje naar oma de Gooijer. Verder nog dinsdagochtend en donderdagavond. Die dagen gaat Natan naar een lieve gastouder! En ik draai natuurlijk af en toe een weekend, maar dan is Corne gewoon thuis.
Vorige maand zijn we met zn drietjes lekker een weekje weg geweest. Corne had na de bevalling wel 3 weken vrij gehad, maar voor zijn gevoel was dat geen vakantie. We hebben toen nog niet veel kunnen ondernemen. Dus daarom hadden we voor September een weekje Centerparcs geboekt. We hebben daar enorm genoten!
Waar lig ik nu weer in???
Corne wilde deze week zijn schooldag niet missen, dus ging hij dinsdags op en neer naar Houten. Deze dag zijn mijn ouders naar het park gekomen. En hebben we wat rond gelopen, gekeken. Lekker wat gegeten, gedronken in het centrum. Corne was gelukkig vroeg uit, dus hebben wij even geprofiteerd van de oppas! Corne en ik zijn toen even een uurtje samen gaan zwemmen. We zijn ook wel met Natan wezen zwemmen, maar dat is toch anders. Want je kan hem niet mee nemen in de wildwaterbaan ;) Daarna zijn we lekker uiteten geweest.
Verder die week hebben we een dagje rondgereden, geshopt, naar 'bijbels' openluchtmuseum en een bevrijdingsmuseum geweest. Bij het bevrijdingsmuseum kwam ik er achter dat je met een kind dus echt niets kan vergeten mee te nemen! We kwamen zo rond een uur of 11.30 aan, en gingen we rond kijken. Rond 14.00 was het tijd voor Natan om te drinken, dus hebben we in het restaurant een koffiestop gemaakt. Corne haalde de koffie, en ik begon alles klaar te zetten voor Natan zijn flesje. Alles.....hmmmm....ik kwam er achter dat ik zijn fles was vergeten! Domdomdom! Wat nu? Corne is gaan vragen of hij even het museum mocht verlaten, en is naar de dichtstbijzijnde kruidvat gereden voor een flesje. Dat vergeet je dus nu nooit meer!
De dag daarna zijn we naar het bijbels openlucht museum geweest. Nou ja, vroeger heette dat zo, nu is het gericht op de 3 grootste religies: Jodendom, christendom en Islam. Ik vond het wat tegenvallen. Het was niet meer zo leuk als toen ik klein was. Maar goed, we hebben ons een dagje vermaakt. En een leuke bijkomstigheid was dat het totaal niet druk was! in het hele park zijn we 4 levende mensen tegen gekomen! Voor de rest waren het allemaal beelden...
Kijk deze stonden er al toen mama nog klein was
Corne probeerde een gesprek te beginnen...ter vergeefs...
Ze zeggen dat ik op papa lijk...
Aan het eind van de week zijn we met Natan wezen zwemmen. Toen was hij niet meer zo erg verkouden, dus kon het wel. De eerste aanraking met het golfslagbad vond hij wel even schrikken. En begon hij dus wat te huilen. Maar toen hij gewend was, vond hij het heerlijk. Zo hebben we saampies een tijdje in het ondiepe water gezeten. En dat bleef niet onopgemerkt. Met een babytje krijg je opeens heel veel aandacht. Veel mensen beginnen spontaan tegen mij (of zelfs tegen Natan) te praten!
Daar zit ik dan, voor het eerst in het zwembad!
Daarna nog even het warme bubbelbad in. En toen hield Natan het voor gezien. Lekker warm ingepakt, viel hij al snel in slaap...
Helemaal op na een half uurtje bubbelbad...
Ook heb ik mij door mijn werk laten strikken om Natan in het bijzijn van de bewoners in bad te komen doen. We hebben op het werk 3 groepen dagopvang. Deze groep komt 3 ochtenden in de week bij elkaar om zo samen wat activiteiten te doen. De collega die op deze groep stond heeft mij overgehaald. Ik heb ingestemd, maar alleen als ik het dan niet hoefde te doen. En dat vond ze goed! Ze heeft zelf met veel plezier Natan gebadderd. De bewoners genoten er zichtbaar van! Leuk!
Dit bracht veel herinneringen van vroeger naar boven bij de dames...
Verder heb ik niet echt veel nieuws meer. Ik ga nog even genieten van de laatste daagjes van mijn verlof. Ik had zoveel! plannen voor deze periode, maar helaas vloog de tijd en heb ik lang niet alles kunnen doen. Alhoewel 2 weken geleden ik mij onbewust ging beseffen dat mijn verlof ten einde liep, en ik erg ging opruimen. Alle kasten in het huis hebben er aan gelooft....zelfs de vrieskasten! Tot Corne vroeg wat er toch met mij aan de hand was...ik was zo opruimerig...
hmmmmm zou er dan ook zoiets bestaan als het tegenovergestelde van nesteldrang? Een drang om je huis aan kant te hebben voordat je weer aan het werk moet? Ik weet het niet...
Even een onderonsje met papa...
