Rustig in huize Westerman

Na een 3tal drukke weken is nu de rust aangebroken in huize Westerman. Mn agenda word steeds leger, en dat vind ik totaal niet erg. Ik merk dat ik geestelijk ook wat last krijg van nesteldrang. Ik vind het namelijk best om thuis te zijn en daar wat te rommelen. Vorige week was ik nog aardig druk en daar heb ik de gevolgen wel van gemerkt. Bijv. woensdagavond toen ik weer een keer meeging naar live (de gemeenteavond die om de 2 weken word gehouden) Het was goed om er te zijn, maar aan het eind bevloog die drukte me. De mensenmassa leek op mij af te komen. Ik kon alleen nog maar Corne stevig vastpakken met de vraag: 'gaan we naar huis?' Heel raar, maar toch waar ;) Vrijdag voelde ik mij helemaal het vrouwtje. Mooi, want het zou een drukke dag worden. Corne had vrij dus we hadden de dag weer ouderwerts volgepland...verstandig???
Ik was smorgens (evenals Corne) al vroeg wakker. Dus na het ontbijt even de stad in. Onze senseo had het begeven, en met de komende kraamtijd in het vooruitzicht is het wel makkelijk er 1 in huis te hebben. Ook hebben we een ventilator gekocht voor op de slaapkamer. Dit met oog op de warme periode die komen gaat en de bevalling die voor de deur staat. Als we dan toch in de stad zijn even langs de drukker, de proefdrukjes ophalen van de kaartjes. Dat was echt vreemd om 2 kaartjes in je hand te krijgen en niet wetende welke er over een aantal weken bij familie en vrienden op de mat zal vallen. Maar goed het resultaat mag er in ieder geval wezen! Toen gaf de kerktoren aan dat het tijd was om naar de verloskundige te gaan. De uitslag daarvan is te lezen in mn vorige blog. Op de terugweg even een ondersteek gehaald bij het kruiswerk. Gelukkig deden ze hem voor mij in een plastic tas. Ik voelde me er anders wel erg mee lopen...haha! Op mn werk is het een normaal iets, maar thuis stop ik hem nog maar ver weg. Na een boterhammetje richting Rhenen gereden. Daar hebben we onze oude vertrouwde Polo , na 7 jaar 'trouwe' dienst achter gelaten.

En reden we weg met een mooie zwarte barbaren bak!(zie vorige blog) Een leuke bijkomstigheid is dat we nu onder ons nummerbord de naam van mn vader hebben staan: Gert de Gooijer. Die ons vroeger altijd wijsmaakte, op weg naar de dierentuin, dat dit zijn 2e bedrijf was. Ik had het gevecht gewonnen en mocht als eerste rijden. Het had alleen niet veel gescheeld of we konden binnen de 500m weer terug met een fikse deuk. Want op de rotonde gaf een mw richting aan, maar ging toch een andere kant op. Gelukkig ging het net goed!

Dus met volle moed richting Katwijk. Onderweg kon Corne alle nieuwe snufjes eens uit proberen. Dak open, dak dicht, cd aan, cd uit, airco aan, airco uit...etc. In Katwijk hebben we een half uurtje heerlijk op het strand gewandeld. Wat houd ik toch van de zee! Er lijkt geen einde aan te komen. Als je naar links keek zag je de pier van Scheveningen en naar rechts de appartementen van Noordwijk. Maar voor je alleen maar water, met aan het strand spelende en zand-scheppende kinderen. Na een half uur was moeders het zat en hebben we een restaurantje opgezocht. Lekker patat met kibbeling gegeten! Daarna rustig aan via de boulevard onze auto weer opgezocht. Om zo via Leiden (kraambezoek) en Hazerswoude (voorlopig laatste bezoek aan schoonouders) weer richting Ede te rijden...

Een relaxed dagje zou je zo denken. Nou niets is minder waar. Er volgde een vreselijke nacht. Ik had het idee dat mn hoofd er af zou barsten! Zo'n hoofdpijn! Combinatie van drukte, vermoeidheid en de felle zon??? Ik heb het hele huis gezien die nacht. Ik kon op geen enkele plek zijn. Na 2x2 paracetamol en flink overgeven zakte het wat af. En ben ik om 8.00 in slaap gevallen toen Corne er uit ging om te gaan vissen. (Wat een geluk dat ik toch nog had afgezegd voor het pv-uitje) Rond een uur of 14.00 werd ik wakker en was ik weer aardig opgeknapt. Nog wel erg duf en moe, maar gelukkig heeft Corne heerlijk voor mij gezorgd toen hij thuis kwam.

Het was voor mij wel een flinke les. Dat ik een stap terug moet doen. En mijn rust nemen. Dat ga ik dan ook doen vanaf nu. Even geen extra afspraken etc meer. Maar lekker uitrusten! Heerlijk!

Oh ja, vanaf deze week mag ik thuis bevallen! Dus zaterdag zijn daarom ook de klossen onder het bed gegaan. We hebben ze gekregen van vrienden. Het zijn niet de officiele klossen van het x-werk, maar houten kratjes. Daardoor kwam het bed wel flink hoog te staan. Wel heerlijk hoor met in en uit bed stappen!

Zorgen om niets!!! :D

We zijn vanmorgen weggeweest voor een liggingsecho, omdat de verloskundige de vorige keer dacht dat het kindje in stuit lag. Maar gelukkig waren de zorgen voor niets! Toen ik op de bank lag voelde ze nog een keer en zei al meteen: ik voel het hoofdje, het ligt goed. En de echo wees dat ook uit! Mooi om ons mannetje/vrouwtje zo druk te zien bewegen met armpjes en beentjes! Alles wees erop dat het goed was. Wat een zegen zeg! Ook was het al mooi ingedaald, zoals ze dat noemen! Dus nu ga ik met een gerust hart de bevalling tegemoet!

Wow!

A Muslim man in Egypt killed his wife because she was reading the Bible
and then buried her with their infant baby and an 8 year old daughter.
The girls were buried alive! Then he reported to the police that an unclekilled the kids. 15 days later, another family member died. When they wentto bury him, they found the 2 little girls under the sand - ALIVE!
The country is outraged over the incident, and the man will be executed.
The older girl was asked how she had survived and she says 'A man wearingshiny clothes, with bleeding wounds in his hands, came every day to feed us.He woke up my mom so she could nurse my sister,' she said.
She was interviewed on Egyptian National TV, by a veiled Muslim woman newsanchor. She said on public TV, 'This was none other than JESUS, becausenobody else does things like this!'
Muslims believe Isa (JESUS) would do this, but the wounds mean He really wascrucified, and it's clear also that He is alive! But, it's also clear thatthe child could not make up a story like this, and there is no way thesechildren could have survived without a true miracle. Muslim leaders aregoing to have a hard time to figure out what to do with this, and thepopularity of the Passion movie doesn't help! With Egypt at the centre ofthe media and education in the Middle East, you can be sure this story willspread.
Christ is still turning the world upside down! Please let this story beshared. The Lord says, 'I will bless the person who puts his trust in me.'Jeremiah 17!

Andere auto!

Afgelopen zaterdag hebben we de sprong gewaagd, om een heuse gezinsauto te kopen! Corne is met zijn vriend Menno op stap geweest om auto's te gaan bekijken. Ze gingen eerste instantie voor een Toyota, Peugeot of Skoda. Maar ze kwamen deze stoere wagen tegen en die is het geworden! Ik heb er ook even mee proef gereden door de wijk, en ik moet zeggen dat het me niets tegen viel. Alleen het inparkeren zal nog wel wat oefening kosten! Vrijdag heeft Corne een dagje vrij (ivm echo en wat bezoekjes in het westen) dus dan gaan we hem ophalen! Vandaag heb ik de laatste keer een lange afstand met ons oude vertrouwde polotje gereden. Ben namelijk een dagje naar Simone en Tijmen geweest! Was erg gezellig, lekker in de tuin gezeten.

Tenslotte wil ik nog even een foto laten zien van onze eerste oogst! Namelijk de aardbeien die vorige week aan onze 6 aardbeienplantjes zaten! Ben helemaal trots op mn mini groenten tuin! Nu nog wachten op de sla, paprika en courgette!

Babykamer is klaar voor gebruik!

Afgelopen dinsdag is mijn moeder komen helpen om de laatste hand te leggen aan de babykamer. De gordijnen waren klaar, en ook het hemeltje was af! Dus na een fikse schoonmaakbeurt kon alles opgehangen worden! Zelf ben ik 2 dagen bezig geweest met het wassen van alle kleertjes, luiers, rompertjes, beddegoed etc. En daarna netjes alles gestreken. Dus de kasten zien er nu ook straks, fris en netjes uit! Tenslotte nog het bedje opgemaakt. En nu is het wachten op het moment tot daar ons nieuwe westermannetje of vrouwtje komt te liggen!

Alhoewel ik het nu nog best vind zo! Ik geniet van mn verlof en onderneem nog van alles. Van de week bij verschillende vriendinnen en collega's op de koffie geweest. Gisteren zelfs helemaal naar Rotterdam. Maar dat vonden mijn voeten toch niet zo heel erg leuk. Ik had 's avonds enorm dikke enkels. Waarschijnlijk van het 2x ruim een uur in de auto zitten. Maar goed ik had er geen last van dus, voetjes omhoog en rusten maar!

Verder hebben we van de week een avond over borstvoeding gehad. Was ook erg interresant. Ik heb veel info in mijn opleiding gehad, maar er was toch veel weer weggegzakt in die 10 jaar. En ook veel dingen veranderd. Gisteravond kwam het kraambureau voor een intakegesprek. Was ook gezellig. Integenstelling met een ander kraambureau in Ede, verwachten ze dat ze ons gewoon de normale uren zorg kunnen verlenen. Daar werd ik wel blij om, aangezien ik dus verhalen had gehoord van maar 3 uur zorg op een dag ivm de zomervakantie. Toch het juiste kraambureau uitgekozen! :-)

Wat alleen wat minder fijn was, dat ik van de week gevallen ben. Ik struikel elk jaar wel een keer (meestal op vakanties) dus ik ben het wel gewend van mezelf. Een klein houtje zag ik niet liggen en ik zwikte mijn enkel waardoor ik op de grond terecht kwam. Ik heb 1 dag last gehad van die enkel, en wat schaafplekjes op handen en knie. Maar het ergste last heb ik nog van de spierpijn. Waarschijnlijk heb ik mij onbewust zo flink afgezet tegen het vallen dat mijn bovenarmen helemaal verkrampt zijn. Dus zo zie je maar, de ene heeft zwangerschapskwaaltjes en de andere spierpijn en schaafwondjes ;-)

De kaartjes zijn ondertussen besteld. Nu de tekst nog. Dat vind ik nog het lastigste. Een standaardtekst vinden we niet zo heel erg leuk, maar hoe verzin je wat anders orgineels? Dus daar moeten we ons maar eens heel diep over gaan buigen. De envelopjes zijn ondertussen al geschreven!

35 weken...

Weer een week voorbij.

Weer een week verlof voorbij. De weken vliegen voorbij moet ik zeggen. Aan de ene kant wel heerlijk, maar aan de andere kant bedenk ik me steeds: ik wil nog zoveel doen!!! Ik wil vollop genieten van het onverantwoordelijk leventje wat ik nu nog heb. Van alles doen, en overal heen. Alhoewel ik ook merk dat ik mijn rust hard nodig heb. Wat ik wel heerlijk vind is dat ik niet meer moet. Als ik snachts slecht slaap (wat nu vaker voorkomt, met een steeds dikker wordende buik) dan is het niet erg, aangezien ik de volgende dag niet om 6.00 eruit moet voor mn werk. Aan het begin van de week had ik een afspraak met een vriendin, maar die belde af omdat ze zelf ook even te moe was (logisch ;-)) En dat vond ik stiekum niet erg...dus heb een dagje lekker 'genikst' thuis en een dvd van mc daughters gekeken. (ben nog steeds bij serie 1, Jo!) Dinsdag kwamen er collegas op de koffie. Gezellig even bijkletsen, maar toch was ik niet jaloers op hen. Ik moet zeggen dat ik mn werk niet echt mis...sorry Bethanie! Woensdag kwam mijn zus met de jongens. Heerlijk knuffen met mn neefjes. We zijn nog even naar de kinderboerderij geweest. Niels vroeg zich af of er Tijgers waren, maar helaas die hebben we niet gezien. Een dagje later heb ik die wel gezien, want toen hebben Corne en ik onze (schoon)ouders meegenomen voor een dagje Dierentuin. We hadden ze dit aangeboden voor vader-, en moederdag. En aangezien ze nu een weekje in Bennekom zitten was Ouwehands dierenpark een goed idee. De dag begon somber, want het regende flink. Maar toen we vertrokken vanaf de camping klaarde het op en was het de hele dag droog!!! Alhoewel we maar van 11.00-16.00 geweest zijn was ik helemaal op aan het eind vd dag. Heb toch niet zoveel energie als ik dacht... In de caravan hebben we even een bakkie gedaan en daarna trakteerde ze ons op een overheerlijke pannekoek!

Nu: vrijdag ben ik van plan wat in het huishouden te gaan doen. En aan het eind van de middag (ligt er aan hoelaat Corne uit school is) vertrekken we ri Arnhem. Eerst even saampies een pizza eten en daarna naar het concert van Oslo gospel choir en Michael W. Smith. Heb er zin in! En gelukkig hebben we zitplaatsen, dus kan ik het hopelijk wel volhouden!

Verder gaat het met de zwangerschap goed! Ik ben vd week weer bij de verloskundige geweest. Ik had het niet verwacht maar die afspraken worden gewoon routine: Wegen, RR co, Voelen, Hartje luisteren...alles goed?...mooi tot over 2 weken! Alleen het nadeel was nu dat ze niet goed kon voelen hoe het kindje lag. Dus de 'vrijblijvende liggingsecho' die ze sinds kort aan bieden, was niet meer vrijblijvend voor mij. Over 2 weken krijg ik deze, om te zien of het kindje mooi met het hoofdje naar beneden ligt. Ik hoop het maar! Verder is het kamertje ook bijna klaar. Vlgd week komt mn moeder helpen schoonmaken en de gordijnen ophangen. Dan kan ik beginnen met wassen! Tenslotte nog een foto. We hebben hem al een aantal weken in huis, maar toch wil ik nog even vol trots onze kinderwagen laten zien:

Zwangerschapsverlof is begonnen!

Het lijkt nog maar zo kort geleden dat ik mijn collega's vertelde dat ik in verwachting was, en nu is het moment van mijn verlof al aangebroken! Er zijn ondertussen 20 weken verstreken tussen het moment van vertellen en nu. De afgelopen 2 weken ben ik nog 4 ochtenden op mijn werk geweest om de laatste hand aan de zorgdossiers te leggen. En woensdag heb ik afscheid genomen van mijn afdeling (4). Een vreemd idee, dat het allemaal door blijft draaien zonder dat ik er ben. Zo zie je maar: niemand is onmisbaar! Ik hoop dat ik alles netjes heb achter gelaten voor de collega's die tijdelijk de zorg overnemen over de 5 bewoners die ik onder mijn hoede had. Bij deze bewoners ben ik ook wat langer langs geweest die ochtend. Ik kreeg van 1 van de bewoners ook nog de felbegeerde zelf gebreide sokjes! Ik weet het, ik ben lekker ouderwerts, maar ik vind je zo leuk!!! Een collega had ze ook van haar gehad voor haar as kleinkind, maar ik nog niet. Dus ik was helemaal blij toen ik bij het afscheid nemen ook nog een paar kreeg!

's Middags kwam mijn vriendin langs, en die had ook een verassing bij dr! Ze was al vanaf onze vakantie naar Roemenie aan het haken geslagen voor een kleedje voor de baby. En die was nu af! Dus ik kreeg hem officieel overhandigd nu. Anne, ik vind hem helemaal geweldig!!! Bedankt!

Verder kan ik nu wel beginnen met genieten van mijn verlof. Ik heb Bethanie voor een tijdje in de vrieskast gezet, en ben nu aan het genieten van het niet meer hoeven! Gisteren gezellig op bezoek geweest bij mn zus, die ook nog geniet van haar verlof. Lekker geknuffeld met beide neefjes! En volgende week zit mijn week ook al helemaal vol! (ik moet er zelfs voor waken dat ik nog wel voldoende tijd en rust over houd)

Aan het eind van de middag gaan we even langs de drukker voor het bestellen van de kaartjes. Best lastig om in te schatten hoeveel je er nodig hebt. Wie stuur je wel een kaartje en wie niet? En wat voor tekst zet je er in? En zijn zoveel voorbeelden! Hopelijk hebben we de goede keuze gemaakt. Nu ga ik even een tijdje op de bank liggen om bij te komen van de hooikoorts. Dat is het enige ongemak (buiten mijn dikke enkels) waar ik last van heb. Vreselijk,vooral omdat ik er niets voor mag gebruiken. Ik heb nu wel oog en neusdruppels gekregen van de dokter, die ik aan het eind van de dag mag ophalen. Hopelijk geeft dat wat verlichting, want buiten dat het hopeloos vervelend is, zie ik er nu ook niet op mn charmants uit met een rode neus en dikke/rode/vermoeide ogen...