Gisteren was het weer een mijlpaaltje. Natan is namelijk alweer 5 maanden oud! Het is elke dag weer genieten met dat mannetje. Hij groeit zo gigantisch hard! Het gaat niet lang meer duren voordat hij zich omdraait bijvoorbeeld. In zijn box draait hij al rondjes op zijn rug. En wil ook steeds vaker wat pakken, en draait daarvoor al helemaal op zijn zij. Net wat ik zei: het duurt niet lang meer voordat hij van zijn rug naar zijn buik draait.
Verder heeft hij zijn handjes en voetjes ontdekt, en kan daar geen genoeg van krijgen! Echt geweldig om dat te zien. Hij is super lenig...haha! Zijn handjes probeert hij ook helemaal zijn mondje te duwen. Sinds een aantal dagen heeft hij wat rode wangetjes, en kwijlt wat meer...dus de eerste tand is volgens mij op komst!
Vanmorgen zijn we naar het consultatiebureau geweest. En heeft hij weer 2 prikjes gehad. Hij was erg flink! Papa vond het spannender als Natan. Corne ging namelijk voor het eerst mee...kwam mooi uit deze vakantie!
De afgelopen maand heeft Natan zijn eerste Sinterklaas gevierd. Ik denk dat mama het leuker vond dan Natan. Hij vond het helemaal goed om bij die vreemde man met witte baard op schoot te gaan.
En cadeautjes??? Wat zijn dat? En wat moet ik ermee? Gelukkig vond Niels (zijn 3 oude neefje) het erg leuk om ze uit te pakken voor hem. We vierden dit jaar Sinterklaas namelijk met Opa en Oma de Gooijer, mijn broer, zus, zwager en neefjes. Als volwassene hadden we lootjes getrokken. En ieder wat vrij om surprises en gedichten te maken. Corne en ik hadden zin om creatief te zijn: zie hier het resultaat:
We zijn flink verwend door Sinterklaas. Ook Natan dus:
Op mijn werk ben ik al helemaal ingeburgerd...ben ik ooit weg geweest??? Als ik nu collegas met zwangerschapsverlof zie gaan ben ik stiekum wel jaloers. Het is zo'n heerlijke tijd geweest. Ik had het met een collega erover dat na je bevalling de wereld voor je gevoel stil staat. Alles draait om jou en je kind. Toen ik de eerste dag mijn werk aan de lijn had, vloog de drukte die ik hoorde op de achtergrond mij enorm aan. Maar dat is allemaal alweer 5 maanden geleden. En ik ben weer helemaal back in business!
Ik heb toen wel even een periode gehad dat ik dacht: is dit het? En nu? Hoe ga ik nu weer verder met mijn leven? Ik verloor mijn energie daardoor. Maar ik kreeg de tip van 2 lieve mensen om te gaan kijken wat mij energie op leverde. En dat is mij redelijk gelukt. Bijv. een avondje knutselen met mijn collega's.
Taarten maken...
Krans maken...
(foto even geleend van een collega...)
Of heerlijk een avondje wokken met vrienden, cabaret met Corne of een fikse wandeling met Anne:
Door deze uitjes kan ik nog meer genieten van mijn mannetje als ik weer opgeladen thuis kom!
Of als ik thuis kom van mijn late dienst en dit in mijn bed aantref, dan ben ik weer helemaal vrolijk!
De volgende ochtend tref ik dit bijvoorbeeld aan in Natan zijn bed:
Het was jammer dat Natan nog te klein was om te beseffen hoe mooi de wereld is de afgelopen dagen. Hij keek wel heel verbaasd naar de witte vlokjes, en de witte wereld. Maar sneeuwballen gooien, sneeuwpoppen bouwen en sleetje rijden moeten we nog maar een aantal jaartjes mee wachten. Wel werd Natan dik ingepakt als we naar buiten gingen...een maillot is daarvoor een uitkomst. En je kan er nog mee schommelen ook ;)
Dit was tot nu toe weer een kleine up date vanuit huize Westerman.
We willen jullie vanaf deze plaats nog hele Fijne. liefdevolle en gezegende feestdagen wensen en een gezond en gelukkig 2010!
