Het blijft nog steeds rustig in huize Westerman...

Weer een week voorbij...een week dichterbij de bevalling. Alhoewel alles nog erg rustig is, en de kleine spruit ook. Maar afgelopen maandag was er een uitzondering en heeft hij/zij het mij erg moeilijk gemaakt. Ik had die dag erg veel last van mn rug en een zwaar gevoel boven rondom mn buik. Liggen, zitten, lopen, hangen...alles was me teveel. Ik ben niet iemand die bij elk pijntje wil gaan klagen of zorgen maken, maar toen dacht ik wel: laat het nu maar komen....zucht! Met 2 paracetamol ben ik savonds mn bed ingedoken...euhm gestrompeld. En de volgende dag sprong ik weer lachend uit bed! Gelukkig had ik die dag een afspraak met de verloskundige die me snel uit de onzekerheid hielp. ''Óh dan heeft het kindje je die dag erg geplaagd door verkeerd te liggen!'' Voor de zekerheid werd nog wel mn gewicht, bloeddruk, hb en urine gecontroleerd om een evt zwangersxchapsvergiftiging uit te sluiten. Maar dat was gelukkig niet het geval. Het was allemaal weer prima in orde!

Dinsdag is mijn moeder geweest om de box schoon te maken en in elkaar te zetten. We hadden deze van het voorjaar al een keer op marktplaats gekocht, en hij heeft zolang in de schuur bij mn ouders mogen staan. Maar nu wilde ik hem toch wel graag in huis hebben...hmmmm ook een reactie op de nesteldrang? Dus na een grondige schoonmaakbeurt in de tuin, hebben wij handige vrouwen hem zelf in elkaar gezet! Zie hier het resultaat!

ps. Het boxkleed ontbreekt nog (en dat maakt het geheel wel wat wit die hoek) maar die ligt nog in Hazerswoude. Mijn schoonmoeder heeft er namelijk zelf 1 gemaakt, en die neemt ze mee als ze deze kant op komen! Ik heb al een stukje gezien en hij word mooi!

Vandaag waren mijn zus en de boys hier een dagje. Dat was erg gezellig. Lekker in de tuin gezeten en genoten van het mooie weer en van de mooie tuin! Ik ben echt zo blij met onze tuin! Vooral nu alles een beetje in bloei komt is het echt genieten!

Vorige week het 2e plan voltooid wat ik had voor mn verlof. De muur in de huiskamer opfleuren met fotolijstjes van onze families (opa's, oma's. ouders en neefje/nichtjes) Ik ben er nog niet helemaal tevreden over, en er missen nog wat fotos, maar het begin is er!

Tenslotte nog een foto van 39 weken. Ik zie zelf niet echt veel groei meer de laatste weken. En de weegschaal geeft dat ook aan. Maar ach het gaat om het idee! (ik zal de volgende keer proberen wat vrolijker te kijken...haha!)